Als basis voor de loft koos Suzanne voor hout, staal en beton, die samen de bijzondere sfeer in de woning bepalen. Ze vormen de basis van enkele opvallende elementen, zoals de keuken, de trap, de wanden en de haard. De rest van de woning bleef opvallend sober.
De kastenwand op maat doet in de slaapkamer ook dienst als hoofdeinde. Aan de andere zijde vind je de kastenelementen van de dressing. Eenzelfde kastenwand ertegenover vormt de scheiding met de badkamer en de logeerkamer. Alle toegangsdeuren zitten mee verwerkt in het houten geheel.
Zowel vanuit de leefruimte als vanuit haar bed in de slaapkamer, geniet Suzanne elk moment van de dag van een prachtig uitzicht over de stad en het water. “Net alsof ik in New York ben.”
De combinatie van harde materialen zoals het beton en de aluminium ramen met het hout, de zachte texturen van meubels en accessoires, en het vele groen vormen samen het stoere doch zachte interieur waar Suzanne naar op zoek was.
Door de houten schuifdeuren naar de slaapkamer open te zetten, koppel je als het ware de breedte van de zithoek aan die van de slaapkamer. Het grote raam vooraan loopt over de volledige 13 meter door.
De combinatie van harde materialen zoals het beton en de aluminium ramen met het hout, de zachte texturen van meubels en accessoires, en het vele groen vormen samen het stoere doch zachte interieur waar Suzanne naar op zoek was.
Voor de vloer viel de keuze voor de leefruimte en de keuken op een gietvloer van gerecycleerd beton. Op de grens met de slaapkamer, gaat de vloer over in een warmer eikenhouten parket.
Een dubbele douche geeft Suzanne de gelegenheid om, wanneer ze al om 6 uur uit de veren moet, gelijktijdig met haar vriend te douchen. Ook hij moet naar het ziekenhuis toe.
Doorkijk vanuit de gesloten nachtzone naar de open ‘patio’. De rondvormige daklichten voorzien van spiegels die het licht verspreiden, werden last minute geplaatst. En met resultaat, want ondanks dat de geringe openingen, valt er toch een enorme hoeveelheid licht in de ruimte en hoeven de lampen niet de hele tijd te branden.
De basis in de leefruimte is een losstaand element waarrond de rest organisch is gegroeid. Het behelst een deel van de keuken, de voorraadkasten, de vestiaire en het toilet. Een ontwerp van de architect zelf. De sculpturale trap steelt de show centraal in de ruimte.
Overal in huis gaan ruwe en warmte materialen met elkaar in dialoog. Zo leunt de houten keuken tegen het centrale blok in brute baksteen. De bakstenen zijn op hun kant gelegd, zodat de holtes zichtbaar zijn. Een knipoog naar de Mediterrane sfeer.
Naast de houten kastenwanden in het slaapgedeelte, realiseerde de interieurbouwer ook de houten keuken. De wand is bezet met kleine witte zelliges. Suzanne koos ervoor om als in een echte horecakeuken alle attributen aan een stang tegen de achterwand te hangen.
Overal in de woning ligt vloerverwarming, gevoed via een warmtepomp die is aangesloten op stadsverwarming. Twee haarden, een vooraan in de eetruimte en een achteraan in de zithoek, zorgen voor extra warmte en gezelligheid wanneer nodig.
Tegen de industriële achtergrond van de loft, met het vele beton en glas, nestelt zich dankzij de welgekozen materialen en accessoires een warm en gezellig interieur.
Tijdens haar zoektocht naar een nieuwe woning had Suzanne nooit over nieuwbouw nagedacht. Totdat een makelaar haar op de casco lofts van MKA Architects wees. Ze realiseerde zich direct wat een kans het was om zelf een loft te ontwerpen. Tenminste met de hulp van haar architect.
De nieuwe woning van Suzanne maakt deel uit van het project Superlofts van MKA Architects. Een vorm van collectieve woningbouw, waarbij het de toekomstige bewoners zijn – en dus niet de grote projectontwikkelaars – die het hele gebouw vormgeven, samen met de architect. Elke bewoner heeft vervolgens ook de vrijheid om zijn of haar eigen woning in te delen. Een uitdaging die Suzanne wel zag zitten. Het bleek al snel een fijn doch ingewikkeld proces, een eigen woning ontwerpen. Want om van tevoren over elk lichtpunt en elk stopcontact te moeten nadenken, heb je toch wel wat verbeeldingskracht nodig. Suzanne ging daarom aankloppen bij de bezieler van het hele project: architect Marc Koehler van MKA Architects. Samen bedachten ze een heel mooi concept voor de binnenkant van de woning.
Open en gesloten
De loft van Suzanne telt twee beuken, die broederlijk naast elkaar liggen. Beide zijn ze maar liefst 6,70 meter breed! De architect deelde de loft dan ook op in twee delen: een open en een gesloten deel. De leefruimte heeft zowel voor- als achteraan een glazen raam – achteraan loopt het raam zelfs over de volle 13 meter door. Beide zones mogen dan apart zijn opgevat, de schuifdeuren tussen de slaapkamer en de zithoek laten je toe te profiteren van de genereuze afmetingen van de woning.
Mediterrane architectuur
De basis in de leefruimte is een losstaand element waarin zich een deel van de keuken, de voorraadkasten, de vestiaire en het toilet bevinden. Vooral de uitvoering valt op, deels in ruwe baksteen. Naast het opvallende keukenelement is de trap een sculptuur die uit één blok is vormgegeven, waardoor ze fungeert als een minimalistisch object in de ruimte. Ze leidt naar het privédakterras van Suzanne. Het maakt haar woning heel uniek want de overige dakterrassen van de Superlofts zijn veelal collectief. Tot slot zorgt de grove textuur van de kleden en dekens in de zitkamer in combinatie met het hout en het beton voor een organisch contrast.
Beton, hout en staal
Als basis in haar loft koos Suzanne voor beton, hout en staal. Ze dacht een heel concept uit met een houten keuken, een eikenhouten vloer in de slaapkamer en een gietvloer in de woonkamer. Het hout en het vele textiel in de woning bieden wat tegenwicht aan het grijze beton en het blauwstaal van de haard en voegen warmte toe. Die laatste doet dat ook letterlijk op grauwe dagen.
Licht van boven
De loft baadt in het licht, al was dat initieel veel minder het geval. De twee grote ramen voor- en achteraan zorgen uiteraard voor invallend daglicht, maar het zijn vooral de openingen die in het dak werden gemaakt, die alle ruimtes de nodige helderheid geven. Om de trap naar het terras te maken werd een enorm gat gemaakt in het dak, dat werd afgewerkt met een raam. Het was een behoorlijk ingewikkeld proces voor de bouwer, maar het resultaat is fenomenaal. Het licht dringt nu tot in de kleinste hoekjes van de leefruimte door.
De kamers die tussen de slaapkamer en de gemene trappenhal in zitten, hadden dan weer geen enkele opening naar buiten. In de gastenkamer/kantoor zorgen reguliere dakramen voor licht en lucht, terwijl vijf rondvormige daklichten voorzien van spiegels natuurlijk licht brengen in de dressing en de badkamer.
Duurzaamheid
Omdat er in elke ruimte invallend daglicht is, heeft Suzanne veel minder lampen nodig. Het koken op inductie bevalt haar ongelooflijk goed. En ook van de stadsverwarming, die middels gerecycleerd water uit oude fabrieken voor de vloerverwarming wordt aangevoerd, is ze een enorme voorstander. Zelfs de vlonders op haar dakterras zijn gemaakt van gerecycled plastic. Van het uitzicht kan Suzanne nog het allermeest genieten. “Als ik ’s avonds in bed lig, kijk ik uit over de hele stad. Echt een heel bijzonder gevoel, alsof ik in New York ben.”
Project: Marc Koehler - MKA Architects Tekst: Emmy van Dantzig Foto's: Jansje Klazinga Ontdek de volledige reportage in Ik ga Bouwen nr. 446.
Wil je meer woon- en/of werkruimte creëren bij een renovatie of nieuwbouw, dan telt elke centimeter. Daarnaast moet er ook voldoende ruimte voor isolatie...
De gloednieuwe Amfora collectie van Wienerberger krijgt met zes nieuwe kleuren een gevoelige uitbreiding. De nieuwkomers, waarvan drie in Eco-brick formaat ...
Ben je op zoek naar een materiaal met een natuurlijke uitstraling dat tegen een stootje kan? Met de nieuwe collectie Pietra Kode combineert Cosentino de ...
