U spreekt van een recht van uitweg dat in een notariële akte is vermeld. Dit is vreemd omdat het recht van uitweg wordt geregeld in art. 682 BW:
Art. 682. <W 01-03-1978, art. 1> § 1. De eigenaar wiens erf ingesloten ligt omdat dit geen voldoende toegang heeft tot de openbare weg en deze toegang niet kan inrichten zonder overdreven onkosten of ongemakken, kan, voor het normale gebruik van zijn eigendom naar de bestemming ervan, een uitweg vorderen over de erven van zijn naburen, tegen betaling van een vergoeding in verhouding tot de schade die hij mocht veroorzaken.
§ 2. De vordering tot toewijzing van een uitweg is onverjaarbaar.
§ 3. Bij stilzitten van de eigenaar kan de gebruiker van het erf dat zich bevindt in de toestand beschreven in § 1, onder dezelfde voorwaarden een uitweg vorderen, mits hij de eigenaar in de zaak roept.
Het recht van uitweg is een wettelijke erfdienstbaarheid tot privaat nut, de noodweg ten behoeve van een ingesloten erf.
Aan de hand van jouw vraag blijkt dat je buren niet ingesloten zijn en dat zij via hun eigen perceel toegang kunnen nemen tot het achterliggend perceel. Kijk dus eerst na of dit zo is bedoeld en omschreven is in de notariële akte. M.a.w. je zal het statuut van deze weg (?) of pad eerst moeten aanduiden.
Kijk dus na of er niet sprake is van een buurtweg, of een recht van overgang (niet voortdurende erfdienstbaarheid). Dit is niet hetzelfde als een recht van uitweg.
Hoe dan ook, indien het een erfdienstbaarheid betreft kan deze teniet gaan wanneer er gedurende dertig jaar geen uitoefening is geweest.