Chemisch anker aanbrengen met kitpistool

Soms is een traditionele mechanische bevestiging niet voldoende. Dan biedt een chemisch anker soelaas. Bijvoorbeeld om een draadstang of wapeningsstaaf aan te brengen in holle bouwstenen, cellenbetonblokken of afbrokkelende muren. Of om toch een degelijke verbinding te maken wanneer het voorgeboorde gat eigenlijk net iets te groot is uitgeboord …

Naast de in deze klus uitgewerkte methode waarbij je met behulp van een kitpistool een speciale pasta in het boorgat spuit en daarna de schroef vastdraait, bestaat er ook een systeem waarbij je een capsule met daarin het chemisch verankeringsmiddel in het boorgat aanbrengt. Als je daarna de schroef aandraait zal de capsule verbrijzelen en zal de chemische substantie zorgen voor een goede hechting.

Stap 1: product kiezen

• Hier kan je quasi geen fouten maken, aangezien de tweecomponentenpasta (de chemische substantie die voor een goede hechting zorgt) universeel inzetbaar is voor een hele reeks materialen: volle en holle bouwmaterialen, zoals beton, baksteen, cellenbeton, gipskarton, kalkzandsteen …
• Raadpleeg in de winkel wel de verpakking voor specifieke aanwijzingen. Zo zijn sommige producten nog uitgebreider inzetbaar dan andere. Bijvoorbeeld in natte boorgaten, of bij vriestemperaturen.
• Op de verpakking vind je ook informatie met betrekking tot het type lasten waarvoor je de verbinding mag benutten. Meestal gaat het om zware lasten in volle bouwmaterialen en om middelzware lasten wanneer je te maken hebt met holle bouwmaterialen.

Stap 2: gat boren

• Teken met een potlood af waar het boorgat moet komen.
• Boor het gat op de gewenste diepte met het juiste boortype. (Raadpleeg eventueel onze klus ‘Boren’)
• Maak het boorgat grondig zuiver met een borsteltje of blaas er de boorresten uit met een compressor. (Lees onze klus ‘Compressor aanschaffen en gebruiken’)

Stap 3: middel aanbrengen

• Opgelet: wanneer je de verankering aanbrengt in hol materiaal, moet je vooraf een zeefhuls plaatsen. Deze zorgt ervoor dat de tweecomponentenpasta niet hopeloos in het materiaal verloren gaat, zodat je geen product verspilt. Voor de duidelijkheid splitsen we de beide werkwijzen op.

Verankering in volle steen

• Draai de meegeleverde mengbuis (en tegelijk ook spuitstuk) op de koker met de tweecomponentenpasta. Deze kan je normaal gezien gewoon monteren op een standaard kitpistool. Hiermee zorg je voor een goede menging vooraleer de pasta uit het pistool komt.
• Spuit de eerste centimeters van het product uit de mengbuis tot het product een egale kleur (meestal grijs) heeft. Dit wil zeggen dat de menging optimaal is.
• Plaats het spuitstuk helemaal in het uitgeboorde gat en spuit het gat op.
• Controleer de vulling van het boorgat.
• Druk nu het te verankeren element traag en met een draaiende beweging in het boorgat.
• Overtollig product niet verwijderen, maar gewoon mee laten uitharden.
• Wacht tot de tweecomponentenpasta is uitgehard (raadpleeg de verpakking voor de duurtijd).

Verankering in holle steen (of ander type holle wand)

• Plaats een zeefhuls in het uitgeboorde gat.
• Draai de meegeleverde mengbuis (en tegelijk ook spuitstuk) op de koker met de tweecomponentenpasta. Deze kan je normaal gezien gewoon monteren op een standaard kitpistool. Hiermee zorg je voor een goede menging vooraleer de pasta uit het pistool komt.
• Spuit de eerste centimeters van het product uit de mengbuis tot het product een egale kleur (meestal grijs) heeft. Dit wil zeggen dat de menging optimaal is.
• Plaats het spuitstuk helemaal in de zeefhuls en spuit het gat op.
• Controleer de vulling van de zeefhuls.
• Druk nu het te verankeren element traag en met een draaiende beweging in de zeefhuls.
• Overtollig product niet verwijderen, maar gewoon mee laten uitharden.
• Wacht tot de tweecomponentenpasta is uitgehard (raadpleeg de verpakking voor de duurtijd).

Stap 4: constructie-element monteren

• Als de verbinding helemaal is uitgehard, kan je de gewenste verbinding tot stand brengen of eventuele voorwerpen aan het anker ophangen.
• Opgelet: op de verpakking staat normaal gezien een maximum aanhaalmoment. Normaal gezien ga je dit niet overschrijden, maar het is toch belangrijk dat je geen ongeoorloofde belastingen uitoefent op de verbinding.