Met een geraffineerde ingreep breidden de eigenaars van dit elegante Brusselse herenhuis de leefruimte aan de achterkant uit en zorgden ze in één klap voor verbinding met de tuin. De glazen aanbouw is bovendien sober en minimalistisch, zodat die de stijl van de eeuweling nog benadrukt. Een toonbeeld van hoe je verschillende tijdperken subtiel met elkaar kan verweven.
De eigenaars hadden hun grote huis uit 1904 met veel zorg ingericht. Maar na vijf jaar begon het - met drie kinderen in huis - toch een beetje krap aan te voelen. Bovendien vonden ze het jammer dat er geen rechtstreekse verbinding was met de tuin, die een half niveau lager ligt dan de benedenverdieping. Vrienden verwezen het stel door naar architectenbureau AUXAU, dat gespecialiseerd is in renovaties en verbouwingen met respect voor erfgoed. Verschillende opties passeerden de revue, maar uiteindelijk viel de keuze op een glasstrook die de ruimtes aan de achterkant van het pand verlicht en met elkaar verbindt.
Buren aan weerskanten
Om vrije toegang te hebben tot het souterrain en om een overdekte buitenruimte te creëren, is de nieuwe constructie boven het terras opgehangen. Grote stalen balken tussen de gemene muren zorgen voor ondersteuning. De uitbreiding heeft dus een royale breedte. Maar om de bestaande context te vrijwaren, bleef de diepte beperkt tot twee meter. De boom op enkele meters van de gevel was een beperking, maar ook weer niet. In de zomer fungeert hij als natuurlijke zonwering voor de volledig beglaasde gevel en versterkt hij de werking van het zonneglas.
Spel van transparantie
De grote transparante glazen wand contrasteert mooi met de oorspronkelijke gevel, die amper is gewijzigd. Om het oude met het nieuwe te verbinden, is alleen het keukenraam vergroot. Het dubbele openslaande raam in de woonkamer is weggehaald. Om het in zijn oude glorie te herstellen, is het steenverband gereinigd en opnieuw gevoegd. De nieuwe raamlijsten hebben ultradunne profielen en volgen hun eigen tracé, los van de bestaande gevel. Ze zijn erg discreet en bieden uitzicht op de tuin. Ze steken hoger uit dan de bestaande ramen, wat de verbinding met de buitenomgeving versterkt en waardoor de plafondhoogte van het herenhuis mooi tot zijn recht komt.
Verbinding maken
De relatie met buiten is ook niet alleen visueel. Een brede trap verbindt het interieur namelijk met het lagergelegen terras. Het is een knap staaltje smeedwerk: de combinatie van nieuwe stalen elementen en gerestaureerde gietijzeren treden uit de vorige eeuw verbindt als het ware de tijdperken met elkaar. Enkele treden lopen zelfs door langs de gemene muur, als een bankje waarop je van de laatste zonnestralen kan genieten.
Met een gezellige toog die tegelijk functioneel en uitnodigend is, zorgt de uitbreiding ook voor verbinding tussen de keuken en de woonkamer. Ook de materiaalkeuze is heel doordacht. Het licht gemarmerde werkblad van witte composiet doet de ruimte oplichten, terwijl het warme grijs van de meubels met het fijne metselwerk van de oude gevel resoneert. De parketvloer is doorgetrokken van de woonkamer naar de keuken en de aanbouw, waardoor de ruimte groter lijkt.
Alles komt tot zijn recht
Zo ontstaat er een natuurlijke connectie tussen de hedendaagse ingrepen en de oorspronkelijke constructie. Het is een evenwichtige dialoog, waarin het nieuwe het oude tot zijn recht laat komen en vice versa. De zuivere lijnen van de aanbouw en het keukenmeubilair harmoniëren met de klassieke ornamenten, in een stijlenmix die het huis zijn sterke persoonlijkheid verleent. De design- en vintagemeubels en -objecten, die de eigenaars met veel smaak kozen, sieren de ruimtes en geven het oude pand een moderne elegantie en - zo mogelijk - nog een tikkeltje meer ziel.
Project: AUXAU
Foto's: Laurent Brandajs
