Wij kochten 20 jaar geleden een eigendom,
een deef is de toegang naar onze eigendom.
de bomen van deze dreef zijn geklasseerd / erfgoed.
Vooraan de dreef hebben we een buur, dus de eerste 7 bomen staan op de scheiding tussen ons en zijn perceel.
Bij de vorige eigenaar waren de bomen soms ook een punt van discutie dus we hebben wel al een aantal keer de bomen gesnoeid en laten snoeien op onze kosten. ( maar dan inneens de hele dreef en niet enkel deze 7 bomen)
Nu hebben we sinds kort nieuwe buren. Op aanraden van de vorige eigenaar komen zij nu ook aankloppen bij ons om de bomen te snoeien, volgens hen zijn ze een gevaar ( maar volgens ons is er niets aan de hand en zijn deze bomen ook al veel hoger opgesnoeid dan alle andere) .
Mijn antwoord is dus ... --> de bomen zijn gemeen dus evenveel jullie verantwoordelijkehid dan de onze, is er een probleem dan mag je ze gerust snoeien zolang het maar "volgens de regels is" aangezien ze geklasseerd zijn.
Maar de vorige eigenaar heeft dus gezegd dat het onze bomen zijn en wij moeten instaan voor het onderhoud.
Hoe zit dat nu net , gaan we omdat we in het verleden 'te goed' zijn geweest en het onderhoud op ons hebben genomen nu ook elke keer moeten springen als de nieuwe buurman vindt dat er enkele takken af moeten?
Hoe wordt bepaald wie eigenaar is van deze bomen ? Wordt het gezien als geheel en aangezien de rest van de dreef op onze eigendom staat dat onrechtstreeks de 7 op de scheiding van de buurman ook onze eigendom worden ?
Of hou ik voet bij stuk dat hij mee verantwoordelijk is voor het onderhoud van die 7 bomen.
Ik heb echt geen zin om de tuinman te worden van de buurman elke keer hij vindt dat er gesnoeid moet worden, ....
Hij kan in ieder geval niet zeggen dat hij niet wist dat ze er stonden, .... en bladeren en dode dakken zijn nu eenmaal een logisch gevolg van een boom , ...
Ik lijk echt de zeur maar ik wil van in het begin duidelijk zijn tegen de buurman zodat ik niet elke keer in discutie moet gaan hierover.
Als wij de rest snoeien wil ik gerust die bomen meepakken ook aan zijn kant maar dan als het ons uitkomt en niet gedwongen , ....