In het centrum van het dorpje Virginal-Samme, in de Brabantse gemeente Ittre, kocht binnenhuisarchitect Maxime De Campenaere dit grote gebouw en bracht er drie appartementen in onder, waaronder een duplex onder het dak met overvloedige lichtinval en theatrale perspectieven.
In de leefruimte zijn de balken van de nieuwe houten roostering zichtbaar. Ze werden wit gelakt. Dat levert een mooi contrast op met de donkere vloer in semimassieve eik.
De grote glazen wand voor de trap weerspiegelt het behang op de tegenoverliggende muur. Dat zorgt voor een opvallend optisch effect, alsof het behang op het glas is gedrukt.
De leefruimte was al van bij het begin opgedeeld in twee niveaus. Een houten balkje fungeert nu als opstap naar het ‘podium’ met de keuken en de eetkamer. Het rust op twee glijders, zodat je het makkelijk kan verplaatsen zonder krassen te maken.
De keuken bestaat uit twee slanke volumes. De zwarte kleur van de werkbladen, handgrepen en bovenkasten geven de ruimte een strakke, ietwat industriële uitstraling.
Het toilet zit tussen de keuken en de zithoek. Net als de badkamer op de verdieping is het ingericht met retromeubilair, voor een heel persoonlijk cachet.
Op de badkamervloer ligt Bolon, een geweven vinyl, in gebroken wit. De douche ligt verscholen in een nis waarvan de muren zijn bekleed met gipsplaten betegeld met mozaïektegeltjes.
De bovenverdieping telt twee slaapkamers, een badkamer en een open centrale ruimte die via de glazen vloer visueel in verbinding staat met de woonkamer.
Overal op de bovenverdieping is de vloer bedekt met Bolon, een uiterst resistent geweven vinyl. De textiellook schept warmte in de verschillende ruimtes, zonder de ongemakken van vast tapijt.
De voormalige garagedeur rechts in de 10 meter lange gevel is vervangen door een dubbele beglaasde deur. Op het gelijkvloers zit nu een winkel.
Van nul herbeginnen
De vorige eigenaar had het gebouw opgedeeld in drie woningen, zonder toestemming van de bevoegde instanties. De nieuwe eigenaars regulariseerden de situatie onmiddellijk. “We wilden opnieuw drie eenheden creëren, elk op één ervan gaan wonen en het gelijkvloers verhuren. Die inkomsten zouden de lening voor een stuk terugbetalen”, vertelt architect Maxime De Campenaere. “We sloten een lening af om het huis te kopen en een andere om de werken te financieren. Omwille van ons krappe budget moesten we zelf de mouwen opstropen en weekend na weekend muren en vloeren uitbreken.” Het huis was erg vervallen en moest inderdaad grotendeels worden gestript. “In het kort gezegd, afgezien van twee of drie houten vloeren die we behielden omdat de vorige eigenaar ze had gerenoveerd, hebben we hier zo'n beetje een bom laten ontploffen…” De werken namen meerdere jaren in beslag, op het ritme van de beschikbare middelen en energie.
Nieuwe vloer en dak
De duplex zit op de hoogste verdieping van het gebouw en de zolder. In de plaats van de oude houten verdiepingsvloer, die in zeer slechte staat was, werd een nieuwe betonnen vloerplaat gegoten. “Wil je een houten tussenvloer behouden, dan moet je ze in de meeste gevallen rechttrekken. Letterlijk. Je moet werken met OSB-panelen, een droge dekvloer en dubbele gipsplaten… Een nieuwe betonplaat leggen is een stuk eenvoudiger en rendabeler.” Het dak zag er wel vrij goed uit. Maar doordat er enkele balken in de weg zaten, was er onvoldoende ruimte onder het dak om normaal te kunnen rondlopen. En dus besloot de architect om de dakstructuur volledig te vernieuwen, weliswaar met andere materialen. Het nieuwe gebinte bestaat uit grote metalen balken die wit geschilderd zijn. Tussen de twee niveaus is een gloednieuwe houten roostering gestoken, bekleed met panelen in sparrenhout. “De onderzijde wilden we ‘ouderwets' aanpakken, als een hommage aan het karakter van het gebouw. Daarom hebben we de balken zichtbaar gelaten en wit geverfd.”
Uitstekende prestaties
Tijdens de grondige renovatie ging er ook veel aandacht naar de energie-efficiëntie van het gebouw. “Op het dak werkten we met gespoten isolatie van 20 centimeter dik, afgewerkt met gipsplaat”, zegt Maxime De Campenaere. De achtergevel is aan de buitenzijde geïsoleerd, maar aan de voorgevel hebben we niet geraakt. Uiteindelijk behaalden we een EPB-certificaat B, wat opmerkelijk is voor een oud huis. Het had nog beter gekund, maar de elektrische warmwaterproductie heeft ons de das omgedaan. Tijdens de werken zaten we nu eenmaal krap bij kas. We kozen toen voor het volledige huis voor een individuele productie van sanitair warm water met een elektrische boiler, waardoor een kleine condensatieketel volstond voor de verwarming van de drie woningen.”
Ontwerp: Maxime De Campenaere Tekst: Stephan Debusschere Foto's: Laurent Brandajs
Voor eigenaars van een klein appartementsgebouw is het vaak zoeken naar een speld in een hooiberg: een professionele syndicus vinden die hen wil bedienen...
Tijdens Open Wervendag op 7 mei 2023 kan je zien hoe Belgische bouwbedrijven duurzaamheid en energiezuinigheid combineren bij de bouw van nieuwe woningen,...
Of je nu voor gezinsuitbreiding staat, een thuiskantoor kan gebruiken of simpelweg meer leefruimte wil, bij STiDO vind je de perfecte oplossing. Onze...