Er zullen inderdaad wel flaters gemaakt zijn in de bouw. Daar heb je dan vaak zelf de schuld aan. Maar het ergste is dat je de mening, het advies van (beëdigde) experts volgt en dat je dan nadien in de rechtbank kunt gaan uitleggen waarom je een bepaalde daad in volle vertrouwen hebt gedaan. Dit kost veel geld en de experts moeten zich niet meer verantwoorden. Ik praat hier over architecten, landmeter - experten, notarissen,...Dit is misschien beter iets voor een Pano-uitzending. Succes met je uitzending.
Waterbakken zijn een optie. Maar uit eigen ervaring weet ik dat een hemelwaterput om de paar jaar wel eens uitgekuist moet worden, ook al wordt het water voor de put gefilterd. Ik weet niet of dat bij die zakken mogelijk is.
Bij de verbouwing hebben we een zelfdragende muur tegen een scheimuur gebouwd met een spatie van 4cm. Deze spatie van 4 cm is opgevuld met isolatie. Moet de scheimuur van de buur (die niet op de perceelgrens staat maar volledig op zijn grond) overgenomen worden? De spatie werd ook water- en winddicht gemaakt. De ene landmeter zegt onomwonden "ja", een andere landmeter en onze architect zeggen onomwonden "nee". Deze tweespalt zorgt dan voor, naar mijn oordeel een overbodige rechtszaak als gemakkelijkheidsoplossing omdat deskundigen niet willen of kunnen oordelen,zodat een feitenrechter (vrederechter) kan oordelen. Dus een kostelijk en tijdrovende (een jaar) zaak. Kan iemand hier nu eens objectief over oordelen. Het is toch niet moeilijk om de feiten onder ogen te zien : als een muur "tegen" een andere muur wordt gebouwd, al of niet met isolatie, moet die muur dan gemeen gemaakt worden?
Spijtig dat ik dit bericht nu lees want wij zitten reeds gedurende twee jaren in discussie met de buur, via advocaten en rechtbank. Ik ben voornamelijk benieuwd hoe het ondertussen bij u is afgelopen.
Het probleem bij overname van de scheidingsmuur is dat de landmeters-experten hier onderling niet overeenkomen. De landmeter van de buur (ook lid van de scheimuurcommissie) zei zeer zelfzeker dat de muur waar we tegenaan gaan bouwen moeten overnemen. Want wij bouwen een eigen zelfdragende muur, wind- en vochtdicht gemaakt. Met 4cm isolatie tegen de muur van de buur. Omwille van die isolatie maken wij gebruik van de buur zijn muur en moeten we die muur overnemen, volgens dezelfde landmeter.
Volgens onze architect niet omdat we een zelfdragende muur bouwen en dus geen gebruik maken van zijn muur. Ondertussen heb ik al een bevestiging van dit argument van drie, onafhankelijk van elkaar, andere landmeters die dit bijtreden. Dus geen overname van een muur als je daar een zelfdragende muur voor bouwt.
Dit wordt zelfs op de nationale website van landmeters-experten naar voor gedragen als de beste manier van bouwen.
Het is vooral schrijnend dat deze onderlinge discussies tussen experten, niet alleen landmeters maar ook architecten, aannemers, advocaten,... reeds al jaren aansleept en nog zal blijven aanslepen. Maar allen hebben wel steeds hetzelfde advies : ben je het niet eens, ga er dan mee naar de vrederechter. MAW dan moet die maar optreden als expert in het bouwrecht. Ik noem dit het doorschuiven van de hete appel of het niet durven opnemen van verantwoordelijkheid. Ik krijg stilletjesaan de indruk dat deze discussies een bron van inkomsten zijn voor sommige landmeters en het daardoor maar op hun beloop laten.
Volledig akkoord. Wij zullen ons daar (hoogstwaarschijnlijk) wel bij neerleggen.
Maar mijn steen des aanstoots, ergernis is het feit dat landmeters onderling niet overeenkomen en dit bij uitbreiding architecten, aannemers,... Met als gevolg dat er een rechtszaak nodig is om een resultaat te bekomen.
En dit, nadat ik een aantal uren spendeer aan "het internet", verneem dat cassatie reeds heeft beslist dat "het vocht- en winddicht maken van een spouw met een bestaande muur geen reden tot overname is. Het voordeel dat men daaruit haalt weegt niet op tegenover het nadeel dat er kan ontstaan als de spouw niet wordt gesloten." De enige discussie die er nog is, betreft de plaatsing van isolatie tussen de muren. Maak je dan gebruik van de muur van de buur of niet? Dat is toch een vraag waar door experten een simpel antwoord op gegeven kan worden of toch tenminste een vergelijk gevonden kan worden. In ieder geval wij hadden geen zin om 75 euro te betalen aan de scheimuurcommissie voor een zinloze discussie.
Ik heb contact gehad met "de voorzitter van de landmeters" en die beperkt zich door te vermelden dat ze niet terugkomen op een reeds gegeven advies (van de landmeter van de buur). Maar wat dan met de adviezen die wij krijgen?
Ook een reactie van de vereniging van architecten : zij dwepen met een wet van 1963 (godbetert) dat zij niet bevoegd zijn om hierin een oordeel te vellen.
Dus ga maar naar de vrederechter.
Als iemand mij eens kan uitleggen waarom dat zo een moeilijke knoop is om te ontwarren, dan mag die zich bekend maken.
het is inderdaad een "ojee" waard. Want mijn frustratie in deze zit inderdaad hoog.
Natuurlijk is er in een gerechtelijk proces sprake van subjectiviteit. Maar mijn frustratie ligt voornamelijk in wat er voor de gerechterlijke procedure gebeurt. U gaat met uw uitleg (blijkbaar met kennis van zaken), en u niet alleen, voorbij aan mijn bezorgdheden.
We hoorden voor het proces langs beide kanten aannemelijke redenen om al dan niet een muur over te nemen.
Waarom kunnen experts eens niet op een objectieve manier elementen aangeven waarom een muur al dan niet moet overgenomen worden : isolatie (dikte), dikte van de muur, vocht- winddicht maken, aan wat moet de fundering voldoen,.... En laat dit in een wet of decreet of weet ik wat vastleggen. Communiceer dat met de gemeentelijke diensten zodat zij hier rekening mee kunnen houden. ....
Het gaat er mij niet om gelijk of ongelijk te hebben. Als wij ongelijk krijgen, moet ik dan de architect en de gesproken landmeters aanklagen voor onkunde, ondeskundigheid;;;? Dit gaat te ver.
Regel het toch eens op een objectieve manier.
Dus opnieuw mijn vraag : Waarom kan of wil men dit niet geregeld zien. Die experten merken toch ook wel dat dit een zeer levendig probleem is.
