Beste Kris,
Je bevestigt je kennis over dit onderwerp. Een zonneboiler/buffer geeft niet meer energie bij een temperatuur van 20 °C, deze zal echter wel beter energie opnemen van de zon als je de onderste laag kan gebruiken voor de ingang van de collector. Deze onderste laag heeft een lagere temperatuur dan de bovenste laag, dit temperatuursverschil kan makkelijk oplopen tot 15 °C bij een continue warmteafname uit de buffer van de verbruikers. Het is dan dat de zonneboiler makkelijk 7 kW per uur kan opladen met een appertuuroppervlakte van 10 m² en een appertuurtemperatuur verschil met de collectoringang van meer dan 60 °C (ik heb deze winter temperaturen van 81 °C bereikt). Maar zonneboilers/buffers zijn nu eenmaal zo gebouwd ... door kapabele ingenieurs en technici.
Je draait ook weg van het echte onderwerp van deze discussie: het gaat hier over energiebuffering of ook energieopslag genoemd, om het nadeel van ongelijke en onaangepaste energieproductie te vermijden. Mijn voorstel was om lokaal overtollige elektrische energie om te zetten in warmte energie en dit op te slagen in zo'n grote buffer. Dit is een goedkoop en duurzaam alternatief voor de klassieke batterij. Dit is een goedkoop alternatief om veel energie te kunnen bufferen. Het zonnesysteem voor warm water is in feite maar een "add on" in dit systeem, dat ervoor zorgt dat in de winter (met minder elektriciteitsproductie en dus minder kan omgezet worden in warmte) dit "zonne"-systeem de energieopslag en energiehoeveelheid in de buffer kan optimaliseren.
Met bovenstaand systeem zorgt men op micro niveau evoor dat er geen of weinig energieinjectie plaatsvindt in het energierijke jaargedeelte en dat er geen grotere afname gebeurt in het energiearme jaargedeelte. Zo wordt het net niet overbelast en zijn er geen extra kosten voor de energieverdeling. Dit is de functie van een batterij (elektrische buffer) of een buffer in het algemeen.
Bij grotere windparken met veel enegieoverschot (wij hebben dit nog lang niet in België) gaat men waterstof aanmaken met het energieoverschot. Deze waterstof gaat men dan met CO2 verbinden om methaangas te bekomen. Dit (bio) methaangas kan opgeslagen worden en gebruikt worden in gascentrales om elektrische energie op te wekken. Methaangas is een perfect alternatief voor aardgas en kan dus zelfs gebruikt worden in bestaande gascentrales. Degenen die het verst staan in het opslaan van CO2 zijn de ijslanders en het zijn de Nederlanders (TNO) samen met de technische universiteit van Stuttgart die in samenwerking met een aantal grote CO2 intensieve bedrijven de eerste installaties aan het bouwen zijn om industriele CO2 af te vangen en op te slaan om als grondstof te gebruiken. Ook hier is het de bedoeling om een alternatief te vinden voor de batterij en de groei van de windmolenparken te kunnen ondersteunen.
Aardgas is sowieso aan het einde van zijn levenscyclus. Vanaf 2030 mogen er al geen nieuwe installaties met aardgas in België worden opgezet. Nieuwe verkavelingen in België krijgen nu al geen aardgas meer. In Nederland is men vandaag al bezig om hele bestaande wijken aardgasloos te maken. Tegen 2020 zullen er al een aantal Nederlandse gemeenten volledig aardgasloos zijn. Jouw alternatief is zeker een kort leven beschoren. Trouwens als de politiek dit proces wil versnellen, zal de prijs van de KW aardgas snel op dezelfde prijs gebracht worden als elektriciteit. Dus raad geven aan mensen om nu te investeren in een nieuw project met aarrdgas is mensen misleiden uit onwetendheid.
Jouw reactie op elektriciteit die aangemaakt wordt met CO2 rijke opwekking is een probleem van voobijgaande aard. Meer en meer mensen willen "groene" elektriciteit kopen en daardoor vergroent ook de productie omdat aanmaken van grijze elektriciteit en het aankopen van groene certificaten duur wordt. Ik koop trouwens al 9 jaar elekriciteit aan van Ecopower die zijn productie groter is dan zijn klantenbestand en dus ook certificaten kan verkopen aan andere producenten. Al hun elektriciteit is van CO2 arme oorsprong (zon, wind, water).
Ook hier is uw argument, in mijn geval, pure onzin.
Het probleem met de groene energiecertificaten ligt niet aan de minder dan 15000 particulieren die (in die periode) het risico genomen hebben om te investeren in zonnepanelen, maar ligt aan de bedrijven die geïnvesteerd hebben in (niet altijd groene) stroomopwekking enkel en alleen om groene stroomcerticaten te verkrijgen. Deze bedrijven vertegenwoordigen meer dan 85% van de kost van groene stroomcerticaten die dan ook nog eens volledig belastingvrij zijn en de investering mocht nog eens voor 120% afgetrokken worden in hun investeringsaftrek. De opbrengst van deze groene stroomcertificaten mocht en mag dan ook nog eens aan de aandeelhouders uitgekeerd worden onafhankelijk of het bedrijf winst of verlies maakt. Dus, een goede raad, luister niet naar de grootste "pollitieke" critici van deze certificaten, want zij zijn waarschijnlijk degenen die de aandacht moeten afleiden van hun eigen persoon en/of hun netwerk.
Ik heb spijt dat ik mijn tijd moet steken in deze discussie in plaats van de echte discussie hoe kunnen we onze energie betaalbaar houden door intelligente productie en (best inividuele) bufferoplossingen door het onevenwicht in groene energieproductie. In deze discussie stel ik zeker uw toekomstige bijdrage op prijs.