Keukenvloer op dunne chape+zavel - risico?

Dat weet je in feite nooit. Ik heb al heel wat vloeren gezien die op die manier zijn geplaatst (vroeger heel gebruikelijk) en die er nog perfect bijliggen. Ik heb er ook al vele andere gezien die verzakt zijn. Alles hangt af van hoe goed men het vroeger heeft uitgevoerd.

Het feit dat de vloer na 46 jaar nog niets is verzakt geeft goede hoop dat die nu ook niet meer gaat verzakken.

Anderzijds, nu je toch aan het renoveren bent is dit misschien een goede gelegenheid om de vloer te isoleren en van een vochtscherm te voorzien en dan moet je de vloer sowieso opbreken.

Ik sluit me helemaal aan bij @sjarel. 

Dat zijn wss cementtegels of granito met een dikte van ongeveer 2cm. Op de ondergrond werd toen nog geen pe folie gebruikt tegen opstijgend vocht uit de blote aarde. Op de aarde werd een laag groefzand, vooral vettige zavel, aangebracht. Daarop een laag legspecie (zand en cement) zonder lijm - de tegel werd tegel tegen tegel ingeklopt en dan van de vorige tegel(s) weggeschoven over ongeveer 1mm. Die piepkleine diepe voegen werden dichtgegoten met een mix van cement en water zonder toeslagstoffen. Op die manier werd een dik plateau bekomen dat in 1 stuk als een plaat kon verharden. Randisolatie tegen de omtrekmuren werd nog niet gebruikt. In private woningen waren de ruimtes veel kleiner - onder de deuren werd een tussendorpel geplaatst - zetvoegen werden nog niet gebruikt. 

De stabiliteit van die vloeren hangt af van de dikte legspecie + tegels, de volledige vulling van de voegen en de juiste kracht waarmee de tegels waren ingeklopt.  Na verloop van jaren kan het zand op sommige plekken of overal soms droger worden,  infiltreren in de ondergrond, verminderen in volume, wegstromen bij een waterlek ...  zodat het tegelplateau plaatselijk of op zijn geheel kan beginnen hol klinken. Het belopen en belasten met meubilair kan glooiingen of verzakkingen of breuken in die tegelvloer doen ontstaan. Een stadswoning die op de stoep staat is dan ook nog onderhevig aan grotere trillingen door het zwaardere verkeer, waardoor de zandlaag los komt van de tegelvloer.

Maar zoals @sjarel vermeldt : er liggen nog steeds zeer veel dergelijke vloeren zonder enige schade.  Die techniek van opbouw wordt niet meer gebruikt.  Nu wordt het vocht in de ondergrond tegengehouden met een vochtscherm (pe folie) - randisolatie tegen de omtrekmuren en zetvoegen voor grotere oppervlaktes.  In het zand wordt nu cement gemixt om gestabiliseerd zand te bekomen voor de stabiliteit en daarop komt de legspecie.  Die traditionele techniek wordt hedendaags verdrongen door een nog stabielere onderlaag : de chape, waarop de tegels worden gelijmd met flex tegellijm.  Voor het voegsel wordt nu een verbeterde en watervaste samenstelling gebruikt.  Alle vloeren worden tegenwoordig voorzien van isolatie. Voor de dilitatievoegen worden nu profielen of siliconen gebruikt. 

jp

Een zeer leerzame uitleg over hoe vloeren vroeger werden opgebouwd en hoe het nu gebeurd.

Bij de aankoop van een woning met deze bevloering is het interessant om te weten dat eventuele ondergrondse leidingen (toen bijna allemaal in het zicht)  "bloot" in nat zand liggen.  Sleuven in die vloeren slijpen voor nieuwe leidingen betekent dat het vloerplateau in kleinere stukken wordt verdeeld (figuratief vergelijkbaar met ijsschotsen) die elk op zich minder draagkrachtig zijn en niet meer als 1 geheel aan mekaar hechten. Wordt daarop een nieuwe tegelvloer gelijmd, is het risico niet onbestaand dat er zich barsten kunnen vormen in de nieuwe tegels. Dat risico op barsten wordt nog groter als er zwaardere lasten in de ruimte worden geplaatst of verplaatst. Laminaat of houten vloeren op die oude vloeren : houd er rekening mee dat er in die ondergrond geen bescherming tegen vocht zit. 

Opbreken en verkoop van oude cementtegels. De cementtegels met 1 kleur waren het goedkoopst.  De tegels met 1 bijkomend of meerdere kleuren waren de duurste. Kunnen de omlijstingen en de hoektegels niet zonder schade uitgebroken en gekuist worden, vermindert de partij sterk in waarde. 

jp