Wettelijk samenwonen: is vruchtgebruik bij overlijden partner wel voldoende?

Dit is een complexe materie met veel varianten.  Een eenvoudig voorbeeld : je woont wettelijk samen en er is alleen gemeenschappelijk bezit : bij overlijden van de ene valt 50% van de erfenis open met uitzondering van het vruchtgebruik van de gezinswoning.  Die erfenis is voor uw eigen kinderen en de "gemeenschappelijke" kinderen; niet voor de kinderen van uw partner uit een vorige relatie.

Die kinderen erven dus de helft van het roerend vermogen in volle eigendom en de helft van het huis in blote eigendom.

Als je u beter wil indekken moet je trouwen en een huwelijkscontract met keuzebeding afsluiten.  Dat laatste laat de overblijvende partner toe om te "kiezen" wat hij zelf erft (bv huis in volle eigendom of zelfs alles erven.

Voor uw concrete situatie ga je best eens langs bij een notaris.  Een testament kan ook al veel oplossen doch je kan niet raken aan het voorbehouden deel van de kinderen

Dus indien er kinderen zijn, dan gaat alles automatisch naar de kinderen (deels volle, deels blote eigendom)? Wat als er geen kinderen zijn, is het dan eerst naar ouders?

Ik vind het toch gek dat een woning die je samen hebt gekocht plots niet meer van jou is als je partner sterft. Zelfs niet voor de helft. Opeens ben je maar een vruchtgebruiker.... En kan je zelfs niet meer zelf beslissen over verkopen van wat eigenlijk 50% jouw eigendom is...

Inderdaad een deel naar de ouders als ze nog in leven zijn.  Als de ouders overleden zijn en er zijn geen kinderen dan kan je (per testament) 100%'zelf kiezen (mits betaling van de gerelateerde successierechten.

voor thuis als samenwoner is er ook een tontineconstructie mogelijk. Ook hiervoor moet je naar de otaris.

He t huis dat je samen kocht is maar voor de helft van u (tenzij bv tontine of huwelijkskontrakt) zodat - inderdaad - je de controle kwijt bent als er een partner sterft. 

Je kan je 50% nog verkopen doch daar zijn "geen" kopers voor zodat het de facto onverkoopbaar is.

Kan de langstlevende partner dan altijd zelf kiezen tussen "beding van aanwas" (dat in onze akte wordt opgenomen) of regeling via wettelijk samenwonen (al dan niet met testament)? Indien ja: dan veronderstel ik dat deze keuze al kort na overlijden moet worden genomen en onherroepelijk is?

Wat ik overigens niet snap: bij beding van aanwas betaal je 10% registratie op helft van de woning, maar dan is woning wel mogelijk volledig jouw eigendom. Bij regelgeving wettelijk samenwonen betaal je niets, maar heb je enkel vruchtgebruik... Dan kan je toch beter voor beding van aanwas gaan?