Een bouwovertreder kan strafrechtelijk en burgerrechtelijk vervolgd worden. Een instandhouder wordt strafrechtrechtelijk niet vervolgd, maar kan wel burgerrechtelijk (herstelvordering) vervolgd worden.
Het probleem van een bouwmisdrijf is, ook al kan het verjaren (= de eigenaar / bouwovertreder of eigenaar / instandhouder riskeert geen vervolging meer van overheidsinstanties) .
De stad zegt dat ze niets gaat ondernemen en gedoogt “officieus” de illegale toestand. De stad verdraagt (in stilte) de illegale toestand en ze belooft niets te doen. Er zijn wel andere (o.a. Inspectie, gebuur, eventueel een bestemmingswijziging) die iets kunnen doen. En dan is het de vraag hoe de stad dan gaat reageren!!!! In stilte haar handen in onschuld wassen??
De stad zegt dat het een bestaande toestand is en dus zou dit willen zeggen dat ze weet had /heeft van de onvergunde toestand. Vanaf wanneer weet de stad over de onvergunde toestand?
Het is een feit dat een onvergunde toestand sowieso beperkingen tot gevolg heeft. Als eigenaar /instandhouder gaat men meer dan waarschijnlijk problemen (afhankelijk van de impact van het bouwmisdrijf) krijgen bij de doorverkoop.
Het heeft meestal een waardevermindering tot gevolg, het geraakt minder rap verkocht, men kan geen “te vergunnen en niet te vergunnen” werken (bijv. uitbreidingswerken, zelfs noodzakelijke grotere instandhoudingswerken waar een vergunning voor nodig is) uitvoeren. Doet men dat wel dan begaat men een bouwmisdrijf en is men “niet meer beschermd” tegen de strafvordering en de herstelvordering van de handhavende overheid en riskeert men een vervolging.
Dus: voert men de noodzakelijke, bijvoorbeeld instandhoudingswerken toch uit dan wordt men als onschuldig eigenaar /instandhouder, bouwovertreder schuldig aan een “voortgezet” bouwmisdrijf en kan men terug strafrechtelijk en burgerrechtelijk (herstelvordering) vervolgd worden.
Ook al is men “onschuldig ” onwetend eigenaar men wordt en is schuldig minstens aan instandhouding.
Herstel naar de vergunde toestand of regularisatie zijn de enige mogelijkheden om het vergund te krijgen (en dat kost geld). De eigenaar - instandhouder (ook al had men geen weet van de bouwovertreding bij de aankoop) is de enige die de regularisatie kan aanvragen en is ook degene die opdraait voor de kosten.
Het is gemakkelijker gezegd maar niet gedaan om de schade (kosten) te verhalen bij de vorige eigenaar / bouwovertreder /verkoper -bedrieger. Procederen kost tijd en vooral geld en dan is het nog de vraag of men de procedure gaat / kan winnen. Het is dan ook nog de vraag of bedrog door de vorige eigenaars /verkopers kan bewezen worden en of de stad of gemeente indertijd de hand niet boven het hoofd heeft gelegd van de vorige eigenaars /bouwovertreders.
Het is een zekerheid dat je als onschuldig instandhouder belandt in een situatie waarvoor je als eigenaar moet opdraaien.
