Bestaande grondwaterput gebruiken voor regenwaterrecuperatie

In zekere zin gaat uw regenwater niet verloren, het wordt opgenomen door het grondwater en kan zo helpen om de grondwaterstand ter plaatse in het beste geval met enkele cm te verhogen. De put staat namelijk in open verbinding met de ondergrond van de omgeving. Uw vrees voor het effect van de communicerende vaten is gegrond.

Anderzijds, als er steeds water in de put staat kan je hier quasi eindeloos uit putten als die niet te ondiep is in verhouding met de plaatselijke grondwaterstand. Je put dan wel geen zuiver regenwater, in het regenseizoen een mengeling van regen- en grondwater en in een droog seizoen gewoon grondwater.

En grondwater is in de meeste gevallen niet erg geschikt voor bijvoorbeeld de wasmachine en heeft ook zijn nadelen voor sanitaire toestellen (roest door te veel ijzer in het water).

Wat zijn die communicerende vaten in de grond? 

Je hebt toch geen gesloten, luchtdicht voume dat in verbinding staat met een ander luchtdichtvolume?

In de bodem is het principe van communicerende vaten NIET van toepassing. U verandert enkel de watertafel en naar gelang van de bodemgesteldheid, bodemsoort en - morfologie en - textuur kan dit over een groot gebied enof een klein gebied plaats vinden. 

Ik denk dat je het als volgt moet zien kas:

Het grondwater heeft een bepaald niveau. Graaf je ergens een put dieper dan dat niveau dan zal na een tijdje het grondwater in die put stijgen tot het niveau van het grondwater rondom. Als je nu die put gaat bijvullen met water dan zal dat water na een tijdje zakken tot weer het niveau van het grondwater rondom.

Zo ook: als je op een afstand van elkaar twee putten graaft dan zal na een tijdje in beide putten het water even hoog komen te staan. Zelfs als je de ene put bijvult en de andere leegschept zal dat peil zich altijd terug gelijk zetten. 

Hier gaat het over één put maar ook over de ganse omgeving waar het water op een bepaald peil staat. Twee mogelijk verschillende waterpeilen dus Het waterpeil in de put zal zich echter na een tijdje altijd gelijk zetten met het peil in de omgeving omdat ze met elkaar in ondergrondse verbinding staan (communicatie).

Dat fenomeen wordt veroorzaakt door de wet van de communicerende vaten.

Trouwens: bij communicerende vaten dient er geen sprake te zijn van een gesloten luchtdicht volume dat in verbinding staat met een ander luchtdicht volume, integendeel, op die manier zou het zelfs niet kunnen werken.

De grondwaterput als regenwaterput gebruiken zal moeilijk worden. Je zal er beton in moeten storten om een waterdichte bodem te verkrijgen en de zijwand waterdicht maken. De minste lek zal je het regenwater verliezen.

Je verkondigt onzin. 

Wet van communicerende vaten (meervoud !!) moet een luchtdiche gesloten verbinding hebben tussen 2 volumes. Anders zouden al die hevels in die dubbele regenputten niet werken. Juist door de druk van de lucht in het ene volume is de waterstand in het andere volume gelijk. Bodem heeft geen communicerende vaten !!! En je kunt het zeker niet aanzien als 1 communicerend vat want dan volgt dit zeker niet de eigenschap van communcierende vaten MEERVOUD dus. De luchtdichte verbinding tussen volume 1 en volume 2 in de bodem vind je niet.

Je vergeet dat bodem bestaat uit lucht, water en gronddeeltjes en daar bij, deze bodemdeeltjes hebben dan onderling nog eens verschillende eigenschappen en kenmerken.

Daarbij, je vergeet de capilaire werking van de bodem.

En je gaat er vanuit dat overal het grondwater op hetzelfde niveau zit. 

waarom meten we dan overal een verschillend grondwaterniveau? 

En 2 gegraven putten in elkaars nabijheid KUNNEN het zelfde grondwaterpeil hebben maar dit is geen  wetmatigheid. Hoe verklaar je anders dat het waterniveau in een gracht soms lager zit dan het waterniveau in een peilbuis op enkele meter van die gracht?

Hoe komt het dat op een en dezelfde perceel er voor de sonderingen soms verschillende niveauw voor het grondwater worden genoteerd?

Het principe van communicerende vaten bij bodem is dus van de pot gerukt. 

Je moet niet te snel zomaar dingen "onzin" of "van de pot gerukt" noemen !

Ik zal proberen dat ook bij uw uitleg niet te doen.

Verder mag je het begrip 'communicerende vaten" niet te letterlijk als twee vaten voorstellen.

In dit geval is het ene "vat" het binnenste van de put en het andere "vat" de omgeving van die put. En vermits er door de typisch open bodem van een bronput een ondergrondse verbinding is tussen de twee omgevingen (de communicerende vaten) zal het waterpeil in de put altijd het zelfde zijn of worden als het waterpeil aan de buitenkant van de put.

Vermits de verbinding tussen de twee omgevingen ondergronds en onder het waterpeil gelegen is, is die verbining ook luchtdicht, voor het geval dat je dit noodzakelijk zou vinden.

In ieder geval mogen de commmunicerende vaten op zich nooit luchtdicht zijn afgesloten zoals je eerder beweerde !

Ik denk dat je in de war bent door de speciale toepassing van de wet der communicerende vaten waar je bij twee regenputten bijvoorbeeld geen verbinding langs onder hebt maar een verbinding langs boven. En daar heb je gelijk dat die verbinding absoluut luchtdicht moet zijn, zoniet dan loopt de hevel gewoon leeg naar beide kanten en stopt het hevelen.

Het feit dat je op meerdere plaatsen soms verschillende grondwaterniveaus meet is het gevolg van de eigenschap dat water altijd de neiging heeft om van hoog naar laag te stromen. Hetgeen je meet is water in beweging. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ook dat een gevolg is van de wet der communicerende vaten. Het hoogst gelegen water wil gelijk komen met het laagst gelegen water.

Als je dus twee putjes op een 100-tal meter van elkaar gaat vergelijken dan is het dus best mogelijk dat het water in het ene putje (nog) iets hoger staat dan in het tweede. Hoe dichter de putjes bij elkaar staan, hoe gelijker van hoogte het water zal staan omdat hier de wet der communicerende vaten de  overhand krijgt op alle andere effecten zoals zwaartekracht, ondergrondse stromingen en doorlaatbaarheid van de bodem.

Er zit circa 25% lucht in de grond , probeer daar maar eens communicerende vaten van te maken. 

En als iets onzin is, kan ik het niet anders benoemen. Of moet ik zeggen dat het misschien niet zinnig is wat jij zegt ?

Op 1 punt heb je gelijk, ik heb in men eerste bericht niet duidelijk gesteld dat de verbinding luchtdicht moest afgesloten zijn. Mijn excuses maar dat was van alternatie .

Maarje hebt gelijk dat het grondwaterpeil in een put, naast de put even hoog zit. Maar neem dan is een meting op enkele meters verder, dan zal je al een verschil merken.  

Er zit circa 25% lucht in de grond , probeer daar maar eens communicerende vaten van te maken. 

En als iets onzin is, kan ik het niet anders benoemen. Of moet ik zeggen dat het misschien niet zinnig is wat jij zegt ?

Op 1 punt heb je gelijk, ik heb in men eerste bericht niet duidelijk gesteld dat de verbinding luchtdicht moest afgesloten zijn. Mijn excuses maar dat was van alternatie .

Maarje hebt gelijk dat het grondwaterpeil in een put, naast de put even hoog zit. Maar neem dan is een meting op enkele meters verder, dan zal je al een verschil merken.  

Onder het grondwaterpeil is de lucht vervangen door water, de grond is daar dus luchtdicht. 

Je kan iets vrij snel "onzin" noemen, maar je kan hiermee ook nog even wachten tot één en ander duidelijker wordt.

Je erkent dus al dat het water in de put gelijk zal staan met het water ernaast. Als je hier verder over doordenkt dan kom je vanzelf bij het begrip "communicerende vaten". Of wat zou hier anders de oorzaak van zijn ? Dus geef toe: het wordt al minder onzinnig toch?

In principe zal het water in twee gegraven putten door de wet der communicerende vaten op dezelfde hoogte komen (of willen  komen). Op langere afstand van elkaar beginnen er andere omstandigheden een rol te spelen die die wet kunnen hinderen. Vooral ondergrondse stromingen beletten de stilstaande gelijkheid van waterhoogte's. Zo zal je in een zeer vlakke streek nauwelijks verschil merken omdat daar het grondwater quasi stil staat. In heuvelachtige streken daarentegen staat het grondwater niet stil, het loopt net zoals dat bovengronds gebeurd, ook ondergronds van boven naar beneden. Maar dit wil niet zeggen dat daarmee de wet der communicerende vaten geen rol meer speelt, ik zou zelfs zeggen integendeel: die ondergrondse stroming kan je als een gevolg van die wet zien.

Denk hierbij ook aan uw voorbeeld van twee regenputten die met een hevel zijn verbonden en dus ook volgens jou communicerende vaten kunnen genoemd worden. Bij een flinke regenbui waarbij alle regenwater in de eerste put komt om vervolgens door te lopen naar de tweede put zal je ook een hoogteverschil tussen de twee putten kunnen meten. De waterhoogte zal pas gelijk worden als het water terug in rust komt, als er geen stroming meer is, als het niet meer regent.

Manmanman.

Waar haal je het!?

Ooit al eens drainagebuizen in de grond gestoken? Waarom denk je dat de afstand tussen de buizen van belang is? Waarom denk je dat ze spreken van opbolling en aanzuiging? Omdat het grondwater geen communicerend vat is !! De werking wordt bepaald door capillaire haarvaatjes gevuld met lucht en water die een aanzuigeffect creeren RONDOM de drainagebuis. Moest jouw idee van communicerende vaten kloppen dan was de tussenafstand van geen tel om het waterpeil te verlagen. 

Ik weet niet waarom je er nu drainagebuizen bij wilt betrekken, dat heeft er in feite totaal niets mee te maken. Maar goed, ook daar wil ik wel op antwoorden want hier is uw denkpiste ook eigenaardig.

Drainagebuizen dienen om de grondwaterstand, waar nodig, op een vluggere manier te verlagen dan op de natuurlijke manier. Het grondwater komt in die buizen door de druk van het water op de waterdoorlatende buitenwand van draineerbuizen en niet doordat de vezels rond de buis het water zouden opzuigen. Die vezelachtige bekleding dient enkel als een soort filterdoek zodat niet te veel van het omringende zand in de buis zou komen. Zonder die bekleding zouden de buizen binnen de kortste keren zijn dichtgeslibd met het gevolg dat ze geen water meer kunnen afvoeren.

De tussen afstand van die buizen is afhankelijk van de doorlaatbaarheid van de bodem, soms liggen die op 3 meter afstand van elkaar en soms op 1 m afstand. 

Hoe dichter de buizen bij elkaar hoe sneller de afvoer zal gaan. Ook al omdat je met meer buizen een groter debiet kunt hebben (meer liters water per minuut).

Maar nu gaan we wel hoe langer hoe meer off topic.

Het ging er om dat indien je regenwater in een bronput laat lopen, dit zal opgenomen worden door het grondwater omdat het water in de put automatisch tot op hetzefde niveau zal zakken als het grondwaterpeil buiten de put. En dat fenomeen noemt men het effect van de wet der communicerende vaten ! 

Ik hoop toch dat ik het iets duidelijker heb kunnen maken.