Op een boogscheut van het Zoniënwoud, vlak bij de hoofdstad, realiseerde het bureau Open Architectes een uitgesproken eigentijds ontwerp. Deze halfopen woning valt op door een spel van in elkaar schuivende volumes - ingegeven door de context en het programma - en is gebouwd met een prefab houtskelet.
De uitgesneden volumes onderscheiden duidelijk de leef- en circulatiezones. De verticale band, die boven en op de onderste sokkel horizontaal doorloopt, wisselt glas af met aluminium.
De uitsnijding creëert niet alleen een bijzonder effect, de twee horizontale elementen bovenaan het huis vormen de verbinding met de lijnen van de kroonlijsten van de buur.
Het eerste trapdeel uit massief hout is verbonden met de eikenhouten vloerbekleding. “De vloer van de eerste verdieping geeft de indruk over te vloeien in de trap en de benedenverdieping”, aldus de architect.
Vanaf de eerste verdieping slingert de trap als een doorlopend lint doorheen het huis, waarbij open treden in hout afgewisseld worden met glazen overlopen die door metalen elementen ondersteund worden.
De technieken kwamen aan bod in een vroeg stadium van het project. Daardoor zijn ze overal in de architectuur of het meubilair geïntegreerd. In de keuken zitten de afzuigroosters discreet bovenaan de kasten.
De interieurarchitect omkaderde de keuken met een grote omgekeerde L. Het zwarte element begrenst de ruimte en integreert de dampkap. Tegelijk fungeert het als noodzakelijk steunpunt voor de structuur.
Het gezin “leeft” in de keuken. Om die reden is hij open en staat hij in contact met de andere ruimtes. Maar hij moet ook steeds netjes zijn. Daarom is de voorraadruimte achteraan een absolute must”.
Stores met horizontale lamellen aan de buitenkant schermen de achtergevel af van de volle zon. Ze zijn perfect in de architectuur geïntegreerd aangezien ze bovenaan volledig in een daartoe voorziene lijst verdwijnen.
De badkamers zijn compact maar comfortabel. Ze zijn allemaal uitgerust met slimme opbergruimte: achter de spiegels en boven de ingebouwde waterspoelingen zitten handige kasten verborgen.
De reling werd ontworpen als een uniek element waarrond de trap en de glazen overlopen draaien. Ze bestaat uit een stalen kader dat bovenaan extra in de verf wordt gezet door zijn hoogte. Dankzij de opening in het dak baadt het circulatiegedeelte in het licht.
De horizontale stroken splitsen het massieve volume op en lopen gelijk met de kroonlijsten van de woning ernaast. Geen enkel volume steekt achteraan uit zodat de buren overal van voldoende licht kunnen genieten.
Toeval bestaat (niet)! Vol van het idee een huis te kopen, bezoeken Maurice en Clémentine een woning aan de rand van het Zoniënwoud, in de wijk waar ze het liefst zouden wonen. De teleurstelling is groot wanneer ze ter plaatse vernemen dat het huis net is verkocht. Nauwelijks bekomen van hun ontgoocheling zien ze aan de overkant een bord met "grond te koop". Dat klinkt als een uitnodiging. Al snel wordt het idee werkelijkheid en even later kan het avontuur beginnen.
Smalle lap grond
De optie bouwen is één ding, er zeker van zijn dat het plan haalbaar is, een ander. Het echtpaar klopt daarom aan bij Bertrand Noël van het bureau Open Architectes. Al snel blijkt het smalle terrein een minpunt, maar dat wordt gecompenseerd door de zeer gunstige ligging die het gezin erg bevalt. Hoe dan ook, een halfopen woning bouwen op een perceel van amper 8,50 m breed, is een echte uitdaging. De architect slaagde er echter in aan te tonen dat beperkingen als deze een echte troef kunnen zijn op voorwaarde dat er verstandig mee wordt omgesprongen.
De legitieme wens van de bouwheren was een huis in een eigentijdse stijl te bouwen. "We wilden een moderne woning met een zeker cachet die gerieflijk en makkelijk te onderhouden was", vertellen ze. Meegaan met je tijd lijkt evident, zeker wanneer je nieuw bouwt. Enig probleem: het project ligt in een straat met hoofdzakelijk klassieke woningen waar modern soms moeilijk in past. Toch houdt niets de architecten nog tegen. "Uitgerekend deze problemen werden bepalend voor de vorm en de inhoud van dit project. Zijn problemen er niet om opgelost te worden?", kaatst Bertrand Noël de bal terug.
Geënt op de buur
Alles werd in het werk gesteld om het nieuwe volume te laten aansluiten op het profiel van de woning ernaast. Is de architectuur uitgesproken eigentijds, dan werden de verdiepingen letterlijk op het niveau van de bestaande verdiepingen geënt, zonder dat ze achteraan uitsteken. Zo moesten de buren niet aan lichtinval inboeten. Anderzijds legde de gemeente een minimumafstand van 2 meter op ten opzichte van de andere aanpalende woning en moest in de plannen een laterale insprong op de hoogste verdieping worden voorzien. Die beantwoordt aan de hoek die gevormd wordt door een klassiek hellend dak zoals dat van de andere huizen in de wijk. "Dit alles noopte ons ertoe wat te beknibbelen op de ruimte van de kamers van de bovenste verdieping maar we behielden toch een zeer interessante lage berging onder de rand van het platte dak", merkt Clémentine op.
Ontwerp: Open Architectes Tekst: Marie Delooz Foto's: Laurent Brandajs
Ben je aan het bouwen of plannen aan het smeden voor een nieuwbouwproject? Dan mag je Nieuwbouwzondag op 19 oktober 2025 zeker niet missen! Over heel...
Stel je voor: je stapt door de voordeur van je nieuwe woning. Je voelt meteen dat dit thuis is. Elke kamer klopt, elke hoek ademt jouw persoonlijkheid. En...