Laadpunten: waarom heeft België zoveel achterstand tegenover Nederland?

Zopas behaalde Nederland de kaap van 500.000 laadpunten. In België hebben we maar 30.293 publieke en semipublieke laadpunten. Vanwaar dat verschil? En hoe brengen we daar verandering in? Want tegen 2030 rijden er naar schatting 1,6 tot 2 miljoen elektrische auto’s rond in ons land.

Laadpunten in België vs in Nederland

Uiteraard mogen we geen appels met citroenen vergelijken. Eind april 2023 vond je inderdaad 518.000 laadpunten in Nederland. Maar dat cijfer omvat ook de 384.200 laadpunten bij consumenten thuis, naast 5.207 snellaadpunten, 53.144 semipublieke laadpunten bij bijvoorbeeld supermarkten en 75.437 publieke laadpunten.

“Het Belgische cijfer van 30.000 heeft alleen betrekking op publieke en semipublieke laadpunten”, zegt Jochen De Smet, woordvoerder en voorzitter van EV Belgium. “Volgens verschillende Europese studies mag je er evenwel van uitgaan dat 80% van de laadpunten thuis of op het werk geïnstalleerd staan. Ons land zou dus momenteel in totaal zowat 100.000 laadpunten tellen.” Maar zelfs dan heeft België nog veel minder laadpunten dan Nederland.

Waar zit het verschil?

“Ten eerste is Nederland veel meer aangewezen op het publieke domein om te laden dan België. Nederlandse dorpen hebben veel meer woningen op een beperkte oppervlakte. Daardoor hebben mensen minder plaats voor een eigen oprit of garage, en dus ook voor een eigen laadpaal.”

Daarnaast rijden er in Nederland al veel meer full electric auto’s rond: 373.950 eind mei 2023, tegenover ongeveer 120.000 in België. Wij hebben dus nog veel minder laadpunten, maar ook nog veel minder elektrische wagens op de weg.

Hoe komt dat?

“We kunnen niet ontkennen dat Nederland al veel langer bezig is met de uitrol van elektrische auto’s. Al sinds 2013 kan je in Nederland subsidies krijgen, zowel voor plug-in hybride voertuigen en later ook full electric auto’s, als voor laadinfrastructuur. Vrij snel stapten ze trouwens af van de subsidies voor plug-inhybrides, omdat de eigenaars veel op fossiele brandstoffen bleven rijden.”

Nederland is dus al veel langer en meer gestructureerd bezig, met ook grotere toekomstplannen. “Het land weet ondertussen exact waar en hoeveel publieke laadpunten er moeten komen om alle voertuigen optimaal te bedienen.”

België schoot veel later in actie

“In Vlaanderen realiseerden we al eens vijfduizend publieke laadpunten over het hele grondgebied via Fluvius. Maar de nieuwe concessies voor publieke laadpalen zijn pas eind 2022 toegekend aan TotalEnergies en Engie Electrabel. Volgens de prognose van de Vlaamse overheid zouden we zo uitkomen op 35.000 publieke laadpunten op het publieke domein in Vlaanderen. Ook Brussel heeft intussen zijn eerste aanbestedingen gegund aan TotalEnergies en EnergyDrive: goed voor 700 laadpalen en 1.400 bijkomende laadpunten in 2023.”

De vaart zit er nu dus wel in, maar we zijn er later aan begonnen. “We zijn dan ook pas later tot het bewustzijn gekomen dat we ons wagenpark moeten elektrificeren. Elektrische wagens zijn ook nog altijd duurder in België, zeker voor particulieren. Vanaf 1 juli 2023 zullen niet volledig elektrische bedrijfswagens fiscaal wel een pak minder voordelig zijn. Met andere woorden: de grote uitrol van de elektrische wagens komt nu eveneens op gang.”

Binnen België zien we bovendien regionale verschillen. “De meeste publieke en semipublieke laadpunten vind je momenteel in Vlaanderen: 23.686. Wallonië telt er het minste: slechts 3.863. De regering zet daar enkel in op zachtere mobiliteit, wat we bijzonder jammer vinden. Het mobiliteitsbeleid en de elektrificatie van het wagenpark moet hand in hand gaan. Brussel, tot slot, telt 2.744 (semi)publieke laadpunten. Laden gaat er een stuk trager, wegens het verouderde 230-voltnet.”

Geraken we er?

“Tot 2025 hebben we zeker nog genoeg laadpunten in België. Daarna komen er heel wat elektrische bedrijfswagens bij. Volgens onze prognoses zullen er in 2030 zelfs 1,6 tot 2 miljoen elektrische auto’s rondrijden in België. Vanaf 2025 moeten we dus een versnelling hoger schakelen. Tegen 2030 hebben we zeker 100.000 (semi)publieke laadpunten nodig, waarvan er nu al een derde beschikbaar is. Het einddoel voor 2030 is dus zeker haalbaar.”