De voortuin: zo maak je er een blikvanger van

De ruimte vóór je woning is te waardevol om alleen maar resttuin te zijn. Maak er liever een heuse voortuin van: een buitenruimte die meer is dan een parking voor je fiets of auto en die je voor meer gebruikt dan om je woning te betreden of te verlaten. Met deze tips kan je je voortuin aanleggen.

Het zit er bij ons ingebakken: een voortuin moet open en bloot naar de straat liggen, te kijk voor iedereen en met als enige (belangrijke) functie ʻvoorgrond vormen voor de woningʼ. Zelf kijk je er zelden op uit; woningen zijn nu eenmaal meer georiënteerd op de private achtertuin. In die achtertuin leven we, maken we het gezellig met een terras, ruimte om te zonnen of te luieren en groenaankleding naar eigen smaak.

Toegangspad voortuin

Het toegangspad naar de voordeur kan een sterk accent zijn in de voortuin, zich bescheiden inpassen in de beplanting of deel uitmaken van de oprit. Aan jou de keuze. Belangrijk is wel dat het pad zo veel mogelijk de logische looplijn volgt en je bezoekers niet dwingt tot nodeloos slalomwerk. Met een breedte van pakweg één meter laat een pad twee personen naast elkaar stappen zonder al te opzichtig aanwezig te zijn. Bij de voordeur is een breder vlak wenselijk: zo kan wachten, verwelkomen en afscheid nemen comfortabel verlopen. Blauwe steen en natuursteen in al hun variaties zorgen hier voor extra stijl. Leidt het tuinpad verder de achtertuin in en heb je liever dat bezoek aanbelt aan de voordeur, knijp het tuinpad dan dicht door links en rechts planten over het tuinpad te leiden en/of het qua breedte te versmallen. Je kunt eventueel zelfs een andere kleur of verharding kiezen.

Discrete inrit

De inrit, met eventueel extra fietsen‑ of autoparking, neemt flink wat ruimte in beslag maar laat dat bij voorkeur niet opvallen. Houd hem daarom smal: niet breder dan twee meter vijftig. Een andere optie is alleen de banden echt stevigheid te bieden, zelfs met grasdallen, en de stappaden links en rechts van de auto weervast uit te voeren met een gesloten verharding. Als je voor een autobreed steentapijt kiest, beperk de impact dan door een sober materiaal in een onopvallende kleur te gebruiken. Grijstinten en met de gevel corresponderende kleuren lenen zich daarvoor het best.

Gravelverhardingen, gefixeerd in stabilisatietapijten en ‑matten zijn een volwaardig en trendy alternatief voor traditionele betonstraatsteen‑ en keiverhardingen. Een extra troef is dat ze waterdoorlatend zijn en waterslokkers of goten en afvoerleidingen overbodig maken.

Verlichting in de voortuin

In eerder donkere straten en wijken is verlichting van het tuinpad een aanrader, bij trappen is ze een must. Laag uitwaaierende verlichting toont waar je kunt stappen en kan aangestuurd worden door een bewegingssensor. Een wat hogere lamp met sfeerverlichting hoort aan het begin van het tuinpad. Aangestuurd door een tijd‑ of dag/nachtschakelaar brandt die lamp wanneer je maar wilt dat bezoek de toegang naar je woning gemakkelijk vindt. Idem voor de eigenlijke inrit of verharding waarop een auto wordt geparkeerd.

Gras of planten?

Om een gazon presentabel te houden zijn minstens vijfentwintig maaibeurten en twee‑ tot driemaal afranden per jaar nodig. En dan vermelden we het optionele verticuteren, bemesten en kalk strooien niet eens. Een tuin gevuld met planten is heel wat gemakkelijker. In het voorjaar verwijder je alle afgestorven plantendelen en strooi je compost of mest om de planten een snelle start te gunnen. Tussendoor komen mogelijk nog een opschikbeurt met hier en daar een plantsteuntje en het wegplukken van wat onkruid, maar in alle geval groei en bloei. Belangrijk is wel dat het plantenassortiment aangepast is aan je tuin, aan de grond, aan zon of schaduw.

Vraag dus raad in het plantencentrum of aan een tuinarchitect of ‑aannemer. Neem bij consultatie best enkele fotoʼs mee zodat je de bloemkleur en ‑structuur kunt afstemmen op de architectuur en de uitstraling van je woning, tuinpad en inrit. Een gevarieerd plantenassortiment, eventueel aangevuld met voorjaarsbloembollen (krokus, narcis, sterhyacint), kleurt je voortuin zo goed als het hele jaar door. In volle winter geven dauw en rijm extra bekoorlijkheid aan verdroogde bloemhoofden en zaaddozen terwijl een solitairheester (zoals bijvoorbeeld Japanse esdoorn) op dat moment charmeert met zijn takkenspel. Werk eventueel af met enkele wintergroene planten om de tuin groen te houden.

Zitplekje voorzien

Hoe meer je de voortuin inricht, hoe meer je ervan wilt genieten en dat niet alleen van achter het raam. Mogelijk ontdek je zelfs dat de voortuin de uitgelezen plek is om te profiteren van een streepje avondzon of een vleugje schaduw op warme zomerdagen. Een miniterras, maar ook een zitmuur of trap zijn dan aanraders. Zit je niet graag te kijk of word je liever niet te veel aangesproken door buren, kapsel je zithoek dan in met een scherm of haag. Hoger dan 150 cm hoeft je cocon niet te zijn.

Privacy in je voortuin 

Ben je absoluut op privacy gesteld, scherm dan je voortuin af. Een haag is mooier dan een scherm ‒ want natuurlijk ‒ maar vraagt wel onderhoud. Bij wintergroene planten is taxus een aanrader, mooi in model met slechts één scheerbeurt per jaar. Ook goed voor een scherm dat zo goed als het hele jaar blijft, zijn beuk en liguster. Beuk houdt zijn dorre blad in de winter, liguster laat zijn oude blad pas in het voorjaar vallen. Als je in de winter iets meer ruimtelijkheid en dus transparantie naar de omgeving wilt, plant dan een haagbeukenhaag.